Baby update #6: drie maanden oud

Afgelopen vrijdag was Liam precies drie maanden oud. Af en toe kijk ik naar de foto’s van vlak na zijn geboorte en dan zie je dat hij al enorm veranderd is. Hij wordt echt al een jongetje in plaats van een baby. Heel bijzonder om te zien! Het leek me in elk geval leuk om weer een update te schrijven over hoe het nu met ons gaat. Lezen jullie mee?

Twee keer zo groot

Liam woog bij de geboorte 2930 gram en vorige week stond er 6240 gram op de weegschaal van het consultatiebureau. Ruim twee keer zo veel dus! En hoewel hij niet twee keer zo lang is, lijkt dat soms wel zo doordat hij nu niet meer steeds zo opgekruld ligt. Dat kleine kwetsbare babytje is echt al een stuk groter en boller geworden!

Doorslapen?

Slaap is altijd een interessant onderwerp als je het over kinderen hebt en ik moet zeggen dat het me niet tegenvalt nu. ’s Avonds is het wel een uitdaging om Liam in bed te krijgen (dan is hij veel te wakker), maar als hij eenmaal slaapt, gaat het goed. Vaak komt hij dan ’s nachts nog één keer voor een voeding en heel af en toe moet ik er twee keer uit. Gelukkig valt hij na het drinken snel weer in slaap. (Ik daarentegen lig wel vaak nog en tijdje wakker, maar dat negeren we maar even.) Inmiddels zijn er zelfs af en toe nachten dat hij helemaal doorslaapt!

Overdag doet hij zijn dutjes netjes in z’n bedje, maar sinds kort is inslapen dan wel een uitdaging. Ineens begon hij te gillen elke keer dat je hem in z’n bedje legde voor een dutje. En dan was hij toch echt moe! Toevallig ontdekten we dat hij rustig werd van het geluid van de stofzuiger, dus inmiddels hebben we een app op onze telefoons waarmee we dat geluid kunnen nabootsen. Dat voorkomt het huilen niet helemaal, maar vaak kalmeert hij er wel sneller door.

Eigenwijsje

Wie mijn dagboekposts van de laatste tijd gelezen heeft, weet al dat Liam een voorkeurshouding ontwikkeld heeft. Als hij slaapt, ligt hij namelijk altijd met z’n hoofdje recht naar voren. En geloof me, we hebben hard ons best gedaan om dat te voorkomen! Ach ja, hij is een beetje eigenwijs maar daardoor werd z’n hoofdje aan de achterkant dus wel platter. Inmiddels zijn we met een kinderfysio bezig geweest om Liam wat sterker te maken en we zien nu dat hij af en toe een beetje begint te draaien tijdens het slapen. Officieel gezien mag het niet, maar we hebben voor de dutjes overdag een zijligkussen in huis gehaald en ’s nachts slaapt hij op een ander kussentje met een soort kuiltje. Gelukkig begint het allemaal te helpen, want z’n hoofdje is alweer ronder aan het worden.

Te schattig

Liam wordt niet alleen sterker, hij ontwikkelt zich ook op andere vlakken. Zo rolt hij af en toe van z’n buik naar z’n rug, vindt hij felgekleurde speeltjes heel interessant om te bekijken en lacht hij steeds meer (zo schattig!). Verder stopt hij z’n handjes (of z’n duim) steeds in z’n mond, of nouja, dat probeert hij. Daarnaast begint hij in z’n oogjes te wrijven als hij moe is. Dat ziet er cute uit en het is voor ons een heel duidelijk signaal dat het bedtijd is. Wat ik zelf verder ontzettend leuk vind, is dat Liam steeds meer geluidjes begint te maken. Af en toe kan je echt een soort ‘gesprekje’ met hem voeren als je zelf ook geluiden maakt.

Is dit een sprongetje?

Wie kinderen heeft, is vast bekend met de zogenaamde sprongetjes. Op bepaalde momenten maken kinderen een grote sprong door in hun ontwikkeling en dit zou gepaard gaan met huilerigheid, hangerigheid en humeurigheid. Volgens ‘Oei ik Groei’ zou Liam nu net aan het einde van de tweede sprong moeten zitten, maar ik heb er niet zo heel veel van gemerkt. Alleen afgelopen zondag was hij veel huileriger dan normaal, maar al met al valt het dus mee. Gelukkig maar! Wat hem wel huileriger enzo maakt, is als hij vaccinaties krijgt, maar dat duurde tot nu toe maar één of twee dagen, dus ook dat valt niet tegen. Ja, over het algemeen hebben we een heel vrolijk en lief mannetje!

Auw!

En hoe gaat het mij? Best prima! Ik krijg wat meer slaap, borstvoeding geven lukt nog steeds goed en mijn lichaam begint er weer steeds meer uit te zien zoals voor de zwangerschap. Helaas voelt nog niet alles het zelfde, want mijn conditie is ver te zoeken en mijn beenspieren zijn te zwak. (Ik voel m’n knieën af en toe.) Nu is dat goed op te lossen door te gaan trainen, maar daar moet ik nog heel voorzichtig mee zijn omdat mijn bekken nog niet helemaal hersteld is. Dat levert me nog regelmatig wat pijn op, maar doordat ik bij een fysio loop, gaat dat nu ook weer de goede kant op. Zo komen we er wel! Verder werk ik langzaamaan wat meer en het voelt fijn om het idee te hebben dat ik dan productief bezig ben geweest. Ik heb wel dagen dat ik niet zo lekker in m’n vel zit en ik moet wennen aan het altijd verantwoordelijk zijn voor zo’n klein mensje. Als je je flexibel opstelt, kan je echt nog veel doen, maar ik ga toch niet zomaar even alleen op pad. Soms vind ik dat lastig, maar ook daar vind ik steeds meer mijn weg in. De zorg voor Liam volledig overlaten aan anderen vind ik bijvoorbeeld nog erg moeilijk, maar dat komt vanzelf goed.

Al met al ben ik heel tevreden met hoe het allemaal gaat! Zijn er dingen waarover jullie graag meer zouden willen lezen in een volgende update?