Baby update #7: Vier maanden oud

Twee dagen geleden was Liam precies vier maanden, dus het leuk me weer tijd voor een update! Het blijft namelijk bijzonder om te zien hoeveel zo’n baby verandert in een korte tijd. In deze post vertel ik alles over Liams ontwikkeling, hoe het gaat met slapen, mijn herstel en het gevoel dat ik faal.

Kleine handjes

In de vorige update vertelde ik dat Liam zijn handjes aan het ontdekken was. Inmiddels is hij daar al veel verder mee, want hij stopt nu echt gericht z’n duim in z’n mond. Of allebei tegelijk, hihi! (En aangezien we deze vraag regelmatig krijgen: nee van speentjes wil Liam niks weten.) Verder kan hij kleine speeltjes of knuffeldoekjes nu prima vasthouden, dus die probeer ik hem ook regelmatig te geven. Af en toe pakt hij het ook zelf uit mijn handen, als ik het voor hem hou. Ik weet niet of dat nou echt bewust gaat of toch meer per ongeluk. Als er namelijk iets anders in de buurt van zijn handjes komt, dan pakt hij dat namelijk ook automatisch vast. Je mouw, haar of vest bijvoorbeeld. (Mijn haar draag ik dus ook altijd in een vlecht of knotje.) Dat hij nu dingen vast kan houden, betekent ook dat hij alles in zijn mond gaat stoppen. Of dat nou je vinger, een stuk stof of zijn speelgoed is.

Lekker vrolijk

Liam is eigenlijk een heel vrolijk mannetje. Hij kan lekker lachen en doet dat ook tegen iedereen. Tijdens het spelen komt er zelf af en toe een schaterlachje uit, zo cute! Over spelen gesproken, ‘hoofd, schouders knie en teen’ vind hij helemaal geweldig. Oh en hij begint steeds meer geluidjes te maken en begint ook af en toe uit zichzelf te ‘kletsen’, zonder dat je op dat moment tegen hem praat.

Wat ik heel fijn vind, is dat we Liam eigenlijk overal mee naartoe kunnen nemen. Bij ons thuis kent hij alles wel een beetje, maar als we op pad gaan valt er altijd genoeg te zien en dat vindt hij reuze interessant. Hij valt dan wel wat moeilijker in slaap, maar verder lijkt hij niet veel last te hebben van te veel prikkels. En wordt het hem wel te veel? Dan laat hij het merken en zoeken we een rustiger plekje op en is het meteen weer goed.

Slaap!

Over slaap gesproken, de vraag of Liam al doorslaapt heb ik al gekregen. En het antwoord? Het is maar net wat je onder doorslapen verstaat. Hij kan makkelijk vijf of meer uur achter elkaar doorslapen, dus dat gaat helemaal prima. Komt hij nog voor een nachtvoeding? Meestal wel en soms ook twee keer. En natuurlijk vind ik het heel fijn om een keer niet ’s nachts op te hoeven staan, maar ik vind het echt niet erg. Hij is nog zo klein, logisch dat hij ’s nachts nog wil drinken.

Wel merkte ik dat ik een hoop vragen had over baby’s en slapen. Hoe laat moet hij ’s avonds eigenlijk naar bed? Slaapt hij ’s nachts echt meer als hij overdag veel wakker is geweest? Hoe zorgen we ervoor dat hij rustig inslaapt? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu heb ik pas het boek “Slaap! Hoe je baby van 0-12 maanden doorslaapt” binnen gekregen en daar heb ik het grootste deel ook al van gelezen. Susanne Willekes is de eerste Nederlandse kinderslaapcoach en heeft een heel fijn en informatief boek geschreven. Het is een redelijk dik exemplaar, maar het leest lekker weg en je vliegt door de pagina’s. En het belangrijkste, die pagina’s staan vol met bemoedigende teksten en nuttige informatie. Zo leerde ik dat de natuurlijke bedtijd voor kleintjes tussen 18.00 en 20.00 uur ligt en dat een baby die overdag niet of slecht slaapt, oververmoeid raakt en ’s avonds moeilijker in slaap valt. Susanne vertelt meer over hoe slaap precies werkt, dat je slapen kunt leren en dat elke baby anders is. Ze deelt voorbeelden van slaapschema’s per leeftijd, wat je kunt doen om je baby te leren slapen, hoe het nou zit met huilen, veilig slapen, voeding en nog veel meer.

Ik heb er in elk geval heel veel van geleerd en kan het nu beter herkennen als Liam moe is. Ook probeer ik op de dagen dat we gewoon thuis zijn er echt voor te zorgen dat hij netjes dutjes doet op de juiste tijden. Lukt dat al? Een deel van de tijd. Liam begint in elk geval ’s avonds wat eerder te slapen. Er was een tijd dat hij meestal niet voor elf uur ’s avonds sliep, maar nu ligt hij vaak veel eerder op bed. En daardoor ben ik ook begonnen met ‘droomvoedingen’, zoals Susanne dat noemt. Je haalt je kleintje dan tussen 22.00 en 23.00 slapend uit bed, laat hem slapend drinken en legt ‘m daarna slapend terug in z’n bedje. Oh, soms wordt Liam toch nog wakker hoor, maar regelmatig lukt het ook wel. Nee, we hebben nog niet een ideaal slaapschema op kunnen bouwen, maar het gaat de goede kant op. (Het boek is trouwens te koop bij Bol.com voor €19,99 en ik raad ‘m absoluut aan!)

Haren overal

Met mij gaat het steeds beter. Mijn bekken hersteld goed en de fysio-oefeningen lijken te helpen. (Al vergeet ik ze soms wel eens te doen. Oeps!) Ik kan weer veel meer voor ik pijn krijg en dat komt goed uit nu we aan het klussen zijn in ons nieuwe huis. Wat ik iets minder leuk vind, is de enorme haaruitval waar ik nu last van heb. Dat hoort bij het ontzwangeren, dat weet ik best, maar ik heb af en toe echt het idee dat ik zometeen geen haar meer over hou. En ik heb al niet een hele dikke bos. Ik ben benieuwd wanneer het ophoudt!

Ik faal!

De grootste uitdaging voor mij op dit moment is hulp accepteren. Als ik weet dat we oppas nodig hebben omdat we moeten klussen in ons nieuwe huis, dan heb ik er geen probleem mee om daarvoor hulp te vragen. Maar er zijn momenten dat ik het best pittig vind om een heel groot deel van de week alleen verantwoordelijk te zijn voor zo’n klein mannetje en af en toe wordt het me te veel. Dan vind ik het lastig dat ik op sommige dagen niks gedaan krijg (afgezien van voor Liam zorgen natuurlijk), of dat ik niet even rustig en ongestoord kan eten of douchen. Als ik er logisch over nadenk, weet ik dat het helemaal oké is om dan hulp te vragen. Maar juist dan ben ik emotioneel en voelt het als falen. Stapje voor stapje leer ik daar mee omgaan, maar voor nu vind ik dat nog lastig.

En werk? Op dit moment doe ik dat als Liam slaapt, als Romano thuis is en voor hem zorgt of als mijn moeder bij ons is en met hem speelt. Ja, dus ook ’s avonds en in het weekend. De bedoeling is wel dat Liam op een gegeven moment twee dagen per week naar opvang gaat. Of dat dan mijn schoonmoeder, een kinderopvang of een gastouder is, daar zijn we nog niet helemaal over uit. Ik denk dat Liam eerst een dagje per week naar mijn schoonmoeder zal gaan en dat we er later een dagje bij een gastouder of opvang aan toevoegen. Het lijkt ons namelijk wel goed voor Liam om met andere kinderen te kunnen spelen als hij iets ouder is.

Waar gaat jullie voorkeur naar uit, een kinderopvang of een gastouder? En waarom?