“Ga je borstvoeding geven?” Die vraag krijg je al snel als je zwanger bent en inmiddels heb ik Liam inderdaad bijna zes maanden op die manier kunnen voeden. Op dit moment zijn we volledig over op de fles en dat leek me een mooi moment om eens terug te blikken en mijn ervaring op te schrijven. Ik vond dat soort verhalen, toen ik zwanger was, namelijk heel interessant en wie weet heeft iemand iets aan mijn versie.
Over het geven van borstvoeding heeft iedereen een mening. Persoonlijk vond ik dat je als zwangere regelmatig gepusht wordt om voor die optie te kiezen en dat er niet altijd een realistisch beeld gegeven wordt van wat het in kan houden. Toch was ik er zelf al wel snel uit dat ik het in elk geval een kans wilde geven. Het leek me mooi om te kunnen doen. Wel had ik met Romano de afspraak gemaakt dat als het te veel zou zijn voor me, dat we over zouden gaan op flesvoeding.
Informatieve boeken lezen over dit onderwerp heb ik niet gedaan. Ik was van plan om dat tijdens mijn verlof te doen, maar ja, Liams vroeggeboorte gooide mijn planning een beetje in de war. Wel heb ik dus online ervaringsverhalen gelezen en ik ben naar een voorlichtingsavond van onze verloskundigepraktijk geweest. Daar werd een hoop interessante en nuttige informatie gedeeld, maar ook een vrij rooskleurig beeld geschept. Ze willen natuurlijk mensen stimuleren om voor borstvoeding te kiezen, maar ik hou er zelf van om alle kanten van een verhaal te horen. Ach ja, gelukkig delen er meer mensen verhalen op blogs.
Maar goed, iedereen heeft natuurlijk een andere ervaring en Liams vroeggeboorte maakte dat ons borstvoedingsavontuur een andere start kreeg dan ik van te voren had verwacht. Ons kleintje werd met 36 weken en 1 dag geboren in het ziekenhuis. Alles was goed verlopen en ik mocht hem dan ook al snel proberen aan te leggen. Dat ging prima en Liam dronk zijn eerste slokjes. Hoe het daarna precies verliep weet ik al niet meer, maar al snel werd in elk geval de conclusie getrokken dat hij nog te zwak was om goed bij mij te kunnen drinken. (De flesjes waren al een uitdaging.) Dat gaf me twee opties. Ik kon kiezen voor kunstvoeding of beginnen met kolven. Door te gaan kolven, kon ik mijn productie wel op gang brengen en hem op die manier mijn melk geven. Met de hoop dat hij op een later moment wel sterk genoeg zou zijn om rechtstreeks bij mij te gaan drinken.
De eerste keer kolven was vreemd. Ik weet nog goed dat ik het echt heel erg gek vond om met dat apparaat aan de slag te gaan en ik voelde met net een koe. Haha! In het begin leverde het ook nog heel weinig melk op, dus dat gaf het idee dat ik voor niks bezig was. Toch was dat natuurlijk niet waar, want een pasgeboren baby drinkt nou eenmaal niet veel.
Anyway, Liam moest elke drie uur gevoed worden en dat betekende dus ook dat ik elke drie uur moest gaan kolven. De eerste nachten in het ziekenhuis heb ik dat wel een keer overgeslagen, maar de weken daarna zat ik elke keer te kolven als Liam honger had. ’s Nachts betekende dat dat Romano Liam een fles gaf en dat ik naast ze zat te kolven. Toen ik later alleen thuis was met onze baby, moest ik elke drie uur Liam verschonen, een fles geven, kolven en daarna alles opruimen en schoonmaken. Oh, en dan sla ik het oefenen met aanleggen nog over.
Al met al vond ik dat behoorlijk pittig en er zijn zeker momenten geweest dat ik er helemaal doorheen zat. Het kon zijn dat Liam nooit bij mij aan de borst zou gaan drinken en maanden fulltime kolven zag ik niet zitten. (Ik vind het zo knap dat anderen dat lang volhouden!) Wel werd er ook gezegd dat het goed mogelijk was dat Liam rond de uitgerekende datum wel sterk genoeg zou zijn. Ik had dus het voornemen om het in elk geval tot dat moment te blijven proberen, want ik wilde wel een eerlijke kans krijgen.
En ja hoor, een paar dagen voor het moment dat ik 40 weken zwanger geweest zou zijn, dronk Liam ineens een volledige voeding bij mij aan de borst. Dat was een bijzonder moment! De dagen erna ben ik weer extra fanatiek met hem gaan oefenen en voor ik het wist gaf ik ineens volledig borstvoeding zonder eerst te kolven!
Vanaf dat moment is het eigenlijk heel soepel verlopen. Liam dronk over het algemeen goed en ik heb er dan ook erg van genoten. Natuurlijk vond ik het wel eens lastig dat ik nu de volledige verantwoordelijkheid had voor het voeden van onze kleine, maar ik vond het vooral heel mooi en bijzonder om te kunnen doen.
Als ik terugkijk was de start dus pittig, maar ik heb er absoluut geen spijt van dat ik volgehouden heb. Het was het zeker waard. En verder heb ik nooit problemen gehad met borstontstekingen, tepelkloven, extreme stuwing of dat soort uitdagingen. Ik kon Liam overal voeden en heb dat dus ook gedaan. Ja, ook in restaurants. De eerste keer is dat een beetje vreemd, maar je leert snel genoeg hoe je discreet kan voeden.
In december werd duidelijk dat ik vanaf januari een aantal dagen per week op kantoor zou gaan werken. Natuurlijk kan je dan overdag gaan kolven, maar dat zag ik niet zitten. Ik heb toen besloten om de voedingen die onder werktijd zouden vallen af te bouwen en voor die momenten over te gaan op kunstvoeding (en mijn voorraad moedermelk uit de vriezer). Dat ging eigenlijk heel makkelijk, mijn lichaam paste zich snel aan.
Ergens in januari begon ik te merken dat mijn productie toch verder terug liep dan ik hoopte en langzaamaan zijn we steeds meer flessen gaan geven. De laatste dagen kreeg Liam alleen ’s nachts nog nachtvoeding, maar ook daar heb ik mee moeten stoppen toen ik merkte dat ik echt niet genoeg meer had. Dat vond ik wel een lastig moment, je neemt afscheid van een bijzondere fase. Toch ben ik vooral dankbaar dat ik het zo lang heb kunnen doen.
En nu? Liam doet het ook prima op de kunstvoedingen en ik kan de verantwoordelijkheid voor de nachtvoeding nu delen met Romano. Ook best fijn 😉
Een paar random tips:
- Als je borstvoeding op gang moet brengen met behulp van een kolf, dan heb je de eerste periode een apparaat nodig die dat aankan. Ik heb uiteindelijk op advies van een lactatiekundige dezelfde kolf gehuurd als in het ziekenhuis en dat was echt nodig. De Medela Symphony kan je op verschillende plekken huren (via speciale winkels en ook via verloskundigepraktijken), maar het aanbod is soms beperkt. Ik ging het huren pas regelen toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis, maar ik kan aanraden dit te doen zodra je weet dat je een tijdje gaat kolven.
- Medela heeft een speciale crème genaamd Purelan en dat is in het begin heel fijn spul om je tepels mee te verzorgen als ze gevoelig zijn. Het is alleen wel erg vettig en kan vlekken geven in kleding. Toen ik het niet meer zo erg nodig had, ben ik Bepanthen Baby Zalf gaan gebruiken en dat vond ik fijner werken.
- Neem een dunne sjaal mee voor als je op openbare plekken wil voeden. Zo zorg je voor wat rust voor je baby en privacy voor jezelf.
- Ik had een voedingskussen in huis, maar vond die uiteindelijk juist niet fijn voor tijdens het voeden. Ik legde liever één of twee normale kussens onder mijn elleboog of ik ging op de stoel in de babykamer zitten met een klein kussentje erbij.
Hebben jullie borstvoeding gegeven of zouden jullie dat willen? Hebben jullie nog handige tips?
13 reacties
Ik heb mijn jongste 17 maanden zelf gevoed. Ik kan me nog wel herinneren dat ik het af en toe benauwd kreeg, omdat hij de fles weigerde, en ik dus volledig verantwoordelijk was.
De beste tip die ik heb, schakel een lactatiekundige in als het tegenzit. Ik had een hele fijne, die me heeft geholpen met een paar kleine aanpassingen.
Bij mijn oudste heb ik het na drie weken opgegeven, zonder de hulp in te roepen van een lactatiekundige en ik heb me nog heel lang afgevraagd of ik iets anders had kunnen doen.
Echt super fijn voor anderen dat jij je eerlijke ervaring wilt delen..!!
En heel veel respect voor je doorzettingsvermogen, je hebt je toch maar door die eerste tijd van kolven weten te slaan en hem een half jaar weten te voeden!
Hoop van harte dat het de tweede keer me weer gegund is, maar fulltime kolven zoals ik bij mijn dochter heb gedaan zie ik, voor mijn eigen herstel niet nogmaals zitten. Ik heb er 2,5 jaar over gedaan om fysiek te herstellen van de bevalling en het feit dat ik mijzelf zo voorbij heb gelopen in het eerste half jaar met de borstvoeding heeft daar niet aan bijgedragen. Heb mijn man moeten beloven niet meer zo kostte wat het kost een kindje te willen borstvoeden en daarmee over mijn grenzen te gaan, maar desondanks duim ik nu zo hard als ik kan dat het een tweede keer fulltime lifevoeden ipv kolven mag zijn.. misschien omdat ik daar ook een beetje een rooskleurig beeld van heb, maar daar ga ik dan vanzelf achter komen..
Fulltime kolven is behoorlijk pittig inderdaad en je eigen gezondheid is net zo belangrijk als de gezondheid van je kleintje. Althans, dat vind ik 🙂 Ik ga voor je duimen dat het lifevoeden gaat lukken!
Net wat je zegt.. als je jezelf niet meer staande kunt houden ben je echt over een grens gegaan en daar heeft de baby maar bar weinig aan!
Dat is lief van je.. over een half jaartje weten we meer 😉
Ik zou helaas geen borstvoeding mogen geven vanwege mijn medicatie voor ziekte van crohn. Dit weet in al een hele tijd dus mocht ik ooit een kindje mogen krijgen zit het er voor ons niet in!
Ja als je borstvoeding geeft mag je een hoop medicatie niet hebben inderdaad. Maar je eigen gezondheid is ook wel heel belangrijk als je goed voor je kleintje wil kunnen zorgen 🙂
Lijkt mij heel bijzonder om te geven!
Fijn artikel om te lezen! Jij verdiend zoveel meer volgers!
Ik heb 14 maanden bv kunnen geven. Mijn zoontje heeft het zelf afgebouwd. De nachtvoedingen vond ik fijn en ik straalde als ik zag dat hij was aangekomen <3
Ah dat is lief, dankjewel! En wat mooi dat je zo lang hebt kunnen voeden.
Wat goed om te lezen! Ik ben het met je eens dat je vaak de extremen over borstvoeding hoort; diegene die het vreselijk vinden en diegene die het geweldig vinden. Je hoort nauwelijks de verhalen van diegene die geven maar het ook moeilijk hebben gehad op het begin. Voor mij viel het dus best tegen toen het niet direct gemakkelijk ging. Ook het verantwoordelijkheidsgevoel herken ik. Al met al fijn om jouw ervaring hiermee te lezen!
Ik kan me goed voorstellen dat er veel zijn die wat opstartproblemen hebben, maar daarna wel kunnen genieten. heb jij uiteindelijk wel een fijne ervaring gehad toen je wat verder was?
Ja en still going strong 🙂
Herkenbaar.. hier ook gekolft tot de uitgerekende datum (onze baby was ook (twee maanden) te vroeg geboren).
Ben het dan ook eens met alle tips! Als toevoeging: Voor mensen met kloven zouden tepelhoedjes kunnen werken.