Dagboek: 7 jaar samen

Afgelopen maandag (ja, echt op 1 april) waren Romano en ik alweer 7 jaar samen! Wat is dat hard gegaan en wat is er veel veranderd in die tijd. Toen we drie jaar samen waren vroeg Romano me ten huwelijk, we woonden op twee plekken samen voor we in ons fijne nieuwbouwhuis trokken, we trouwden maar liefst twee keer, kregen Liam en nu verwachten we een dochtertje. Wat een hoop dingen om dankbaar voor te zijn!

In mijn vorige dagboekpost vertelde ik al dat ik een beetje ziek werd en vorige week dinsdag was ik nog niet in orde. Ik was dan ook heel blij dat we we hulp kregen met Liam, dus ik bracht de dag door op bed. Gelukkig ging het al een heel stuk beter dan op maandag.

Woensdag werkte ik thuis. Nog een beetje rustig aan, maar ik voelde me redelijk. ’s Middags besloot ik een pauze in te lassen en langs Prènatal te rijden. We hadden wat spullen nodig voor Zusje en ik was al een hele tijd van plan om tijdens de kortingsdagen in te slaan. Dat moest dus wel op tijd gebeuren. Ik was daarna heel blij dat ik weer veilig thuis was, maar ik kon wel goed slagen.

Grr! Dan bestel je een cadeautje en dat wordt netjes geleverd in een verpakking zonder veel plastic of een hoop extra lucht. Super! Helaas was de envelop wel zo slap dat het doosje er niet heel fraai meer uit zag. Dat is dan weer zonde.

Donderdag werkte ik gewoon op kantoor en ’s avonds rommelde ik in huis. Ik bekeek wat er aan zonnebrand gekocht moest worden…

…en zocht mijn zomerse zwangerschapskleding uit.

Vrijdag was ik thuis met Liam, maar we gingen natuurlijk wel de deur uit. ’s Ochtends reden we bijvoorbeeld naar de bouwmarkt voor wat onderdelen voor een lamp voor Liams kamer.

Die middag deed hij voor het eerst een dutje in zijn grote bed (hij sliep daar toen wel al een week ’s nachts).

Daarna brachten we een bezoekje aan het tuincentrum, want er moesten wat potten gevuld worden.

Thuis zijn we gaan schommelen en toen kwam Romano ook al thuis, dus ik kon de planten meteen even op de juiste plek zetten.

Goedemorgen! Onze zaterdag begon met een rondje haren bijwerken. Ik kleurde mijn haar en Romano knipte zowel zijn eigen haar als dat van Liam. Handig hoor!

Ik ben nog aan het bekijken welke planten de winter overleefd hebben, maar deze doen het in elk geval!

Terwijl Liam een dutje deed en Romano wat spul naar de milieustraat bracht, veegde ik eindelijk de hele garage. Daar lag namelijk nog zo’n tien kilo zand van toen we nog geen oprit hadden. Oeps!

Mijn mannen!

We gingen naar een verjaardag en bleven daar uiteindelijk een hele tijd hangen. We genoten op het balkon van het heerlijke weer en aangezien we voor Liam wat eten mee hadden, vertrokken we uiteindelijk pas toen het voor hem bijna bedtijd was.

Op zondagochtend gingen we aan de slag in Liams kamer om wat haken en decoratie aan zijn muren te hangen.

Vers geperste jus, daar kan je me nu echt heel blij mee maken! (Altijd wel trouwens, maar nu ik zwanger ben helemaal.)

Tijd voor een dutje, maar dan moet er wel eerst een boekje gelezen worden!

Romano werkte (samen met zijn familie) mee aan een event voor een goed doel en moest op tijd op pad. Nadat Liam geslapen had, gingen we ook een kijkje nemen.

Normaal ben ik op maandag op kantoor, maar in verband met een geruilde oppasdag, had ik een fijne dag met Liam thuis. Ik werkte mijn administratie bij terwijl hij lekker speelde en daarna gingen we naar het tuincentrum. Daar kon hij eerst buiten spelen…

…zochten we wat planten uit…

…en speelde hij binnen verder.

Liam was gewend om zelf in slaap te vallen, maar door de overgang naar zijn nieuwe bed hebben we de laatste week wel veel in zijn kamer gezeten. De eerste keren raakte hij anders overstuur en vervolgens was het om hem te leren in zijn bed te blijven. Maandagmiddag kon ik voor het eerst meteen de kamer uitlopen en is hij zelf lief in slaap gevallen zonder z’n bed ook maar uit te komen.

Terwijl hij sliep, kon ik een tijdje werken en daarna gingen we samen op pad. Een stukje lopen (goed voor m’n bekken) en boodschappen doen.

’s Avonds haalde ik de broodbakmachine weer eens uit te kast zodat ik de volgende ochtend vers brood kon pakken.

Hoe was jullie week?