Liam is 1 jaar!

Lieve Liam,

Precies een jaar geleden lag jij voor het eerst in mijn armen. Een heel onwerkelijk moment. Nadat je al maanden lekker aan het spartelen was in mijn buik, konden we dan eindelijk echt kennis met je maken. Mijn kleine baby! Je was wel een beetje ongeduldig, want je werd iets te vroeg geboren. In het ziekenhuis waarschuwden ze dat je waarschijnlijk eerst de couveuse in zou moeten, maar je deed het gelukkig zo goed dat dat niet nodig was. We moesten nog wel twee nachten in het ziekenhuis slapen, maar jij lag heel gezellig in een wiegje naast mijn bed. De eerste nacht was je papa er ook bij en hebben we heerlijk met z’n drietjes geknuffeld. We waren ineens een gezinnetje van drie!

Al snel mocht je mee naar huis en kon het echte leven beginnen. In het begin sliep je nog veel en had je je oogjes voornamelijk dicht, maar inmiddels ben je enorm gegroeid en veranderd in een echt mannetje! Ook ben je al lang niet meer zo hulpeloos als een jaar geleden. Je hebt een tijd fanatiek getijgerd en ontdekte toen dat je ook kon staan. Dat was leuk, want je kon ineens overal bij! En ineens had je ook door hoe je kon kruipen en nu schiet je het hele huis door. Niks is meer veilig, want je bent een lekker ondeugend ventje. Stekkers uit het stopcontact trekken, de trap op klimmen (dat kan je heel goed!), je tanden in onze telefoons zetten en de boxen van de kast trekken. Je houd ons wel bezig.

Maar dat mag hoor. Ik vind het prachtig om te zien hoe je de wereld aan het verkennen bent. Alles is reuze interessant en wordt aandachtig bekeken. De bijen in de bloemen voor het raam, voorbij rijdende auto’s, papa’s laptoptas en de shampooflessen in de badkamer. Ook mensen vind je heel erg leuk. Je bent over het algemeen een heel opgewekt en nieuwsgierig mannetje en je lacht naar iedereen. Zo maak je meteen een heleboel vrienden, want iedereen wil met je knuffelen en spelen. Oh, en als je andere kinderen ziet, ga je vaak helemaal stralen!

Natuurlijk ben je ook wel eens minder vrolijk. Zo kan je lekker klagen als je even moeten wachten op de fles en kan je heel koppig nee schudden als we je je avondeten willen geven. Je wil het gewoon zelf doen! Met een lepel eten is nog een beetje lastig, dus dan zoeken we naar eten dat je lekker zelf op kan pakken. Dat is ook helemaal prima en het is prachtig om te zien hoe jij dan heerlijk kan zitten smikkelen. Elke fase brengt weer nieuwe dingen met zich mee. Af en toe een uitdaging, maar vooral een heleboel leuke dingen.

Ja, het afgelopen jaar was prachtig. Natuurlijk vonden we de gebroken nachten wel eens behoorlijk pittig en vond ik het heel erg zielig als je last had van krampjes. Ik heb wel eens met je mee gehuild in die eerste weken. Toch is alles eigenlijk heel soepel gegaan. Je bent gezond, je ontwikkelt je goed, je zit lekker in je vel en bent vrolijk. Wat willen we nog meer? Ik ben in elk geval heel dankbaar dat we jou in ons leven hebben en dat ik jouw moeder mag zijn. Natuurlijk weet ik ook niet altijd hoe ik dingen moet doen of vind ik het lastig om je los te laten, maar met z’n drietjes komen we er wel.

Mijn kleine baby. Officieel ben je nu natuurlijk een dreumes, maar stiekem zal je altijd mijn baby blijven. Ik hoop in elk geval dat je een prachtig jaar tegemoet gaat en ik ben heel nieuwsgierig wat je allemaal zal gaan leren en ontdekken. Je zegt al ‘mama’ en ‘papa’ (en dat maakt me natuurlijk heel erg trots!), maar wat worden je volgende woordjes? Wanneer ga je je eerste stukjes los lopen? Ik ben heel benieuwd!

Ik hou van jou, kleintje!

Heel veel liefs,

mama