Zwangerschapsupdate #45: Een broertje of een zusje?

Inmiddels ben ik al ruim 17 weken zwanger dus ik loop een beetje achter met mijn updates. Vandaag deel ik stukjes uit mijn notities over de weken dat ik 12, 13, 14, 15 en 16 weken zwanger was. We mogen 3 keer langskomen voor een echo, ontdekken het geslacht en kopen de eerste kleertjes.

Hartslag

Begin oktober kwam de uitslag van de NIPT binnen en alles was gelukkig in orde. (We hebben alleen op down-, edwards- en patausyndroom laten testen en niet de nevenbevindingen.)

De volgende dag kijkt mijn schoonzusje of ze het hartje kan horen, maar het lukt niet. Ik weet dat dat heel logisch is met hoe lang ik zwanger ben (12,5 week), maar het maakt me wel een beetje onrustiger. ’s Avonds gaan we naar een bruiloft en tijdens de ceremonie voel ik 3 keer een beweging in mijn buik, precies op de plek waar de doptone wel aangaf dat de kleine zou moeten liggen. Dat was fijn! Zondagavond, vlak voor we naar bed gaan, komt ze nog een keer langs en dit keer lukt het vrij snel en horen we alle drie heel duidelijk de hartslag. We kunnen met een gerust gevoel naar bed.

Eerste bestelling

Op 4 oktober komen de spullen voor het babybadje binnen. We wachten eigenlijk nog met het kopen van dingen tot we iets verder zijn en weten of er een jongetje of meisje in mijn buik groeit. Voor het onderstel en inzet voor het badje maken we een uitzondering. We weten precies wat we willen hebben (we hadden voor Zoey en Liam hetzelfde) en het is nu flink in de aanbieding.

Een week later trouwt mijn broer(tje)! Ik heb een redelijk goede dag en kan gelukkig gewoon van alles genieten. Pas aan het einde word ik misselijk en tegen de tijd dat we thuis zijn ben ik zo moe dat ik meteen in bed kruip.

Medische echo

De volgende dag is het zover, we mogen langskomen voor de 13-weken echo. Deze medische echo is nieuw en de kleine wordt zo goed mogelijk gecheckt. De baby is nog net geen 9 cm groot, maar ze kunnen al verrassend veel zien. Er wordt ook lief naar ons gezwaaid en het 3D beeld wordt weer even aangezet. De echoscopiste praat ons overal heel fijn doorheen en alles is helemaal goed. Weer een stapje verder!

’s Avonds delen we het nieuws met wat mensen door ze de foto te sturen van Liam en Zoey met het letterbord en we krijgen lieve reacties terug.

Op 13 oktober ben ik precies 14 weken zwanger en we delen het nieuws op Facebook en Instagram. De felicitaties en berichtjes stromen binnen, zo leuk om te lezen en fijn om eindelijk niet meer geheimzinnig te hoeven doen!

Liam en Zoey mogen meehelpen

Vlak voor we op vakantie gaan naar Gent en Disneyland, vraagt mijn schoonzusje of we nog even naar het hartje willen luisteren voor ons vertrek en ze stelt voor om dan gewoon op de praktijk met echo te kijken met de kids. Dat zien we wel zitten! Liam en Zoey zitten al snel bij mij op de tafel en vinden het allemaal wel interessant. Kleintje zit rechtop in mijn buik en beweegt gezellig. Liam wil vooral graag het hartje een paar keer horen en Zoey geeft me steeds kusjes.

Aan het einde mogen ze allebei een foto afdrukken en daarna lopen ze daar heel trots mee rond. Bijzonder om het zo met Liam en Zoey te kunnen delen.

Vakantie

Een week later zijn we weer terug van vakantie en ik ben helemaal op. Het ging gelukkig wel goed, dus daar ben ik in elk geval erg blij mee. Het vele buiten zijn hielp heel erg tegen de misselijkheid. En misschien de afleiding? Soms was ik wel beroerd voor het ontbijt. Dan had ik gewoon echt eten nodig en in een hotel kost dat toch wat meer tijd dan wanneer ik thuis snel wat yoghurt in de keuken pak.

Thuis is de misselijkheid weer bijna fulltime aanwezig. Ik zit natuurlijk gewoon weer binnen en werk achter mijn laptop. Hopelijk trekt het de komende weken weg.

We krijgen een…

Op 28 oktober rijden we na school weer naar de praktijk. We hebben een extra echo gepland zodat we samen met Liam en Zoey uit kunnen vinden of ze een broertje of een zusje krijgen. De kleine werkt gelukkig lekker mee, dus al snel horen we dat het een klein jongetje is!

Toen ik zwanger was van Liam dacht ik dat er een meisje in mijn buik groeide en bij Zoey wist ik het niet. Dit keer denk ik al weken dat het een jongetje is, al durfde ik er niet echt vanuit te gaan. Maar het blijkt dus te kloppen!

De volgende dag helpt Zoey me met het aanpassen van het letterbord en ’s middags maken we in de tuin snel een foto met blauwe ballonnen.

Spullen uitzoeken

Tussendoor kan ik het niet laten om een beetje in de babykamer te rommelen. Ik verzamel alle oude kleding van Liam en Zoey en zoek uit wat we nog kunnen gebruiken en wat we weggeven. Vervolgens gaan de grotere items van Liam netjes in een paar bakken. Die bewaren we voorlopig wel op de vliering.

Kleine items hebben we nauwelijks meer, maar ik heb nog een paar dingen van Liam en we hebben al wat nieuws gekregen. Dat hang ik vast netjes in de kast.

Samen op pad

Zaterdag gaan we naar de musical Aladdin en tijdens bepaalde liedjes voel ik meerdere keren beweging in mijn buik. Zondag zijn Romano en ik onverwachts een deel van de dag alleen thuis, dus we besluiten buiten de deur te gaan lunchen. Ik had ’s ochtends toevallig al een nieuw bord aangemaakt op Pinterest met inspiratie voor de babykamer en dat bespreken we. Al snel zijn we er uit wat we willen. Na het eten rijden we door naar Pr´´enatal. Ik wil even snuffelen en “de blije doos” ophalen. Uiteraard belanden er wat kleertjes, hydrofiele doeken en een omslagdoek in het winkelmandje.

Voor we naar huis rijden lopen we meteen de Karwei binnen om kleurstalen te halen.

Dankjewel voor het lezen!