Baby update #24: De kraamweek

In mijn vorige post vertelde ik al over mijn bevalling en nu pak ik het verhaal weer op en deel ik meer over de eerste nacht, de kraamweek en de dagen daarna.

De eerste nacht

Onze eerste nacht met Ayden is best een beetje spannend. Liam en Zoey logeren bij mijn schoonfamilie, dus dat geeft ons gelukkig wat ruimte om op ons pasgeboren mannetje te focussen. En dat blijkt ook nodig, want hij begint ’s nachts ineens flink benauwd te klinken en hij blaast belletjes. Als we hem op onze borst hebben liggen gaat het, maar plat op zijn rug in bed is geen succes. We bellen zelfs nog mijn schoonzusje (verloskundige) om te vragen of dit hoorde, want we zijn best bezorgd. De conclusie is dat er waarschijnlijk nog vocht dwars zit van de bevalling en dat dat vanzelf beter gaat. Romano en ik houden Ayden allebei een tijd vast, zodat de ander even kan slapen. Ergens in de vroege ochtend klinkt zijn ademhaling wat beter en kunnen we hem terug in bed leggen. Tussendoor verschonen we hem een paar keer en zijn temperatuur is gelukkig netjes. Ook het drinken bij mij gaat prima.

Dinsdag 5 april

De volgende ochtend gaat de wekker redelijk op tijd. Romano kleed zich aan en gaat Liam en Zoey halen en ook ik maak me toonbaar. Ayden ligt lekker in zijn bed te slapen, dus ik wacht Romano en de kids beneden op en daarna gaan we met z’n vieren naar boven. Zoey en Liam zijn helemaal enthousiast en gaan meteen kijken en kusjes geven. We pakken het babynestje er bij en leggen Ayden op het bed, zodat ze beter bij hem kunnen. Ze halen ook meteen Aydens knuffels uit zijn bedje en leggen die bij hem.

Daarna is het voor Liam tijd om naar school te gaan. Romano brengt hem weg en gelukkig heeft hij er wel zin in om op school te kunnen vertellen over zijn nieuwe broertje. Zoey en ik nemen Ayden mee naar beneden en niet veel later komt onze kraamhulp binnen.

De rest van de dag is redelijk druk. Onze families komen in delen langs om kennis te kunnen maken met Ayden. Ondertussen helpt onze kraamhulp zo veel mogelijk. Ik heb nog veel last van pijnlijke en slapende handen, dus luiers verschonen is lastig. Ook ’s middags een dutje doen zit er niet in. Ik ben te wakker en heb te veel pijn om in slaap te kunnen vallen.

Aan het eind van de middag is iedereen weg en zijn we voor het eerst met z’n vijven thuis. Samen met Liam en Zoey maak ik de traktaties klaar voor op de crèche en school. Alles lag al klaar, maar het moet nog even in de Mickey en Minnie tasjes gedaan worden die de kids graag willen gebruiken.

Ayden slaapt, dus we eten rustig met z’n viertjes en als het tijd is om naar boven te gaan, gaat Ayden gezellig mee. Liam vindt dat hij ook de plaatjes moet zien als we gaan voorlezen, dus niet veel later zitten we met z’n allen om Liams bed. We hebben gewoon drie kinderen! Ik vind het zo bijzonder!

Woensdag 6 april

Na de drukte van dinsdag ben ik toe aan wat rust. Het komt dus mooi uit dat Zoey en Liam naar school en de opvang zijn. Gelukkig hadden ze daar veel zin in en gingen ze trots met hun traktaties op pad.

In de loop van de ochtend wegen we Ayden. Hij is wat afgevallen zoals altijd gebeurt de eerste dagen, maar niks geks. We doen hem samen voor het eerst in bad en hij lijkt het heerlijk te vinden. Zijn oogjes zijn dicht en hij ontspant helemaal.

Als hij weer droog is stelt onze kraamhulp huid op huid contact voor en dat vind ik een goed idee. Met Liam en Zoey hebben we dat ook gedaan en dat vond ik altijd erg fijn. Ik zit een tijd met ons mannetje op bed met een deken over ons heen.

’s Middags zit ik lekker op de bank en krijg ik een kommetje fruit van onze lieve kraamzorg. We hebben geluk met haar. Ze doet zo veel en helpt ons op een hele prettige manier.

Verder maak ik de eerste mijlpaalfoto zodat ik dezelfde reeks kan maken als bij Liam en Zoey.

Tussendoor komt een van mijn schoonzusjes langs met een hele lekkere verrassing.

’s Avonds eten we een van onze HelloFresh maaltijden met als voorafje sushi. Romano was namelijk even naar de supermarkt geweest voor onder andere wat etenswaren die ik eindelijk weer mag eten en nam een bakje mee. Lekker!

Donderdag 7 april

We hebben weer een drukke dag met een hoop mensen over de vloer. Ik vind het heel erg gezellig, maar stiekem ook een beetje heftig. Dat komt deels ook doordat ik flink last begin te krijgen van de stuwing in mijn borsten.

Ik neem me voor om ’s avonds te gaan kolven, maar als ’s middags iedereen weg is begin ik me snel beroerder te voelen. Ik durf mijn armen nauwelijks te bewegen omdat dat pijn doet. Ik besluit niet langer te wachten en pak na de eerstvolgende voeding de kolf erbij. Dat lucht op en daarna ben ik in staat om wat te eten (langs gebracht door mijn schoonzusje) en te helpen met het naar bed brengen van Zoey en Liam.

Vrijdag 8 april

We verwachten dat ik gebeld wordt voor de hielprik, maar als mijn telefoon stil blijft, besluiten we Ayden in bad te gaan doen. Hij is nog wakker namelijk en we willen weten of hij aangekomen is. Dat is gelukkig het geval en samen met Zoey badderen we Ayden. Dit keer blijven zijn oogjes open, maar hij lijkt er wel van te genieten.

Als ik daarna weer beneden ben gaat mijn telefoon. Ja hoor, er komt later iemand langs voor de hielprik en gehoortest. Ik geef wel aan dat hij in bad is geweest en dus water in zijn oortjes kan hebben, maar ze gaan het gewoon proberen.

Het duurt even voor de dame van de GGD er daadwerkelijk is en de gehoortest is meteen goed. Ook de hielprik gaat soepel en Ayden is snel weer getroost na het prikje.

Zodra Liam thuis is uit school, staan mijn schoonvader en -zusje voor de deur. Liam en Zoey gaan een nachtje met ze logeren in een hotel en ze gaan naar een pretpark voor kleine kids.

Ik doe rustig aan en Romano haalt ’s middags de sushi op die we besteld hebben. Het is een flinke schaal vol lekkers en we eten ongeveer de helft. De rest gaat de koelkast in voor de volgende dag.

’s Avonds doet Romano mee aan een buurtvolleybaltoernooi en knuffel ik lekker met Ayden. Voor we gaan slapen besluit ik wel nog een keer te kolven, want ik ben bang dat ik anders te veel pijn heb om mijn ogen dicht te kunnen doen.

Ayden is de eerste dagen misselijk geweest en er kwam ook regelmatig melk terug na een voeding. Daar had hij wel last van, maar vandaag lijkt dat gelukkig weg te zijn.

Zaterdag 9 april

We krijgen een hoop leuke foto’s en filmpjes opgestuurd en Liam en Zoey vermaken zich duidelijk prima. Romano heeft nog een paar volleybalwedstrijden en loopt de hele dag dus een beetje in en uit. Ik geniet van de rust en knuffel met ons kleine mannetje.

Zondag 10 april

Zondagochtend is Zoey alweer op tijd thuis, maar Liam gaat nog mee op pad met mijn schoonfamilie. Zoey heeft Ayden duidelijk gemist en knuffelt er op los.

Daarna wordt de klei tevoorschijn gehaald en speelt ze met onze lieve kraamhulp. Dat had ze eerder in de week ook gedaan en was blijkbaar goed bevallen.

Ik trek voor het eerst weer een broek aan. Geen normale jeans, want die pas ik voorlopig echt nog niet, maar ik heb nog een zwangerschapsexemplaar waar ik wel in kom.

Ook doe ik mijn ringen weer om. Ze zitten nog behoorlijk strak, maar ik wil de ring om die ik gekocht heb voor de geboorte van Ayden.

Aan het begin van de middag zetten we Ayden voor het eerst in zijn autostoeltje en rijden we naar een van mijn schoonzusjes.

Ze zijn daar bezig met een newbornshoot van hun dochter (een paar weken ouder dan Ayden) en ze willen ook wat foto’s maken met de hele familie.

We blijven daar de rest van de middag en eten sushi en taart om de verjaardag van mijn schoonzusjes te vieren.

Na het eten gaan we weer richting huis. Ik ben op en de kids zijn ook moe na het drukke weekend. Liam mag in de auto voor het eerst in het midden zitten en is helemaal trots. Hij zegt dat hij wel voor Ayden gaat zorgen. Schatje.

We hebben twee van die `Tripp Trapp kinderstoelen en hadden al met Liam afgesproken dat hij op een normale stoel mocht gaan zitten na de komst van zijn broertje. Omdat we wat tijd over hebben voor bedtijd, halen we de newborn set naar beneden en Liam en Zoey helpen met de installatie op een van de Tripp Trapp stoelen.

Als we ’s avonds op de bank zitten neem ik weer de tijd voor huid op huid contact en knuffel ik met Ayden ingepakt in mijn badjas.

Maandag 11 april

De laatste dag met onze kraamhulp is alweer aangebroken. We doen Ayden nog een keer samen in bad en hij is weer netjes aangekomen. Hij zit nog niet op zijn geboortegewicht, maar dat zal niet lang meer duren. Zondag was ook de navelstreng helemaal losgekomen, dus we kunnen mooi een beetje wassen. ’s Middags nemen we afscheid van onze kraamhulp en ik vind het echt heel erg jammer dat het al zo ver is. Ze heeft ons zo goed geholpen en was ook super met Zoey en Liam.

Verder komen de geboortekaartjes binnen. Dat is eerder dan verwacht! Gelukkig had ik de enveloppen al klaarliggen, dus ik maak snel alles klaar voor verzending. Romano en ik gaan namelijk voor het eerst wandelen met Ayden (Zoey en Liam zijn op school/crèche/BSO). Het is prachtig weer en ik vind het fijn om weer buiten te komen. We stoppen de kaarten in de brievenbus en lopen een rondje. Uiteindelijk zijn we langer op pad dan verwacht en thuis moet ik wel even bijkomen.

Ik besluit om wel nog mijlpaalfoto’s te maken voor ik op de bank plof, want vanavond is Ayden één week oud.

Aan het eind van de middag trek ik weer mijn schoenen aan en ga ik de kids van de opvang halen terwijl Romano kookt. Ayden is wakker en houdt hem goed in de gaten vanuit de wipstoel.

Voor de komst van Ayden brachten Romano en ik de kids eigenlijk altijd samen naar bed als we beiden thuis zijn. Nu proberen we dat de meeste avonden ook te doen en de kids vinden het helemaal leuk om Ayden er dan ook bij te hebben. Hij slaapt gelukkig wel, dus we kunnen Liam en Zoey even rustig douchen voor we met z’n allen een boekje gaan lezen.

En dan is de kraamweek echt voorbij en ik merk dat ik er erg van genoten heb. De gezelligheid met familie afgewisseld met ook een hoop rustige dagen was heel fijn. Liam en Zoey vinden Ayden helemaal leuk en zijn heel lief voor hem (al moeten we nog regelmatig “zachtjes!” zeggen). Ze hebben allebei ook leuke dingen gedaan buiten de deur en kregen een hoop aandacht (en zelfs wat cadeautjes) van iedereen. Zoey moet duidelijk wel wat meer wennen en is wat sneller van slag, maar dat is natuurlijk niet zo gek.

De rest van de week

De dagen na de kraamweek zijn ook fijn en het scheelt dat Romano lekker lang verlof heeft. Hij werkt voor een Duits bedrijf en daardoor heeft hij het komende jaar veel meer vrij dan hier in Nederland gebruikelijk is. Een paar random notities over de week na de kraamtijd:

• Liam wil graag helpen met het weghalen van de kratjes onder ons bed en dat doet hij super. Ik ben vooral blij dat ik ’s nachts makkelijk op ons bed kan gaan zitten als ik Ayden gepakt heb voor een voeding. Ik wordt trouwens weer lekker raar aangekeken door een hoop mensen als ik met een kar vol kratjes naar de AH loop om ze in te leveren. Haha!

• Romano en ik gaan met Ayden buiten de deur lunchen.

• Bij mijn vorige zwangerschappen duurde het nog een hele tijd voor ik mijn normale broeken weer aankon, zelfs nadat ik weer op mijn oude gewicht terug was. Dit keer ben ik meer aangekomen en besluit ik maar gewoon twee nieuwe, maar niet te dure jeans te kopen die ik voorlopig kan dragen. Zo wordt aankleden iets minder vervelend ’s ochtends. Doordat mijn borsten nu groter zijn, past een heleboel kleding gewoon niet mooi, maar zo heb ik weer wat meer keus.

• Ayden drinkt trouwens nog steeds goed bij mij en met de stuwing ging het snel beter na de twee keer kolven. Bijzonder dat ik weer borstvoeding mag geven!

• Romano staat ’s nachts op voor Liam en Zoey als dat nodig en gaat ’s ochtends met ze naar beneden als ze wakker worden en om Liam op tijd op school te krijgen.
• Ik ben ’s nachts met Ayden bezig. Hij komt echt elke paar uur voor een voeding en tussendoor heeft hij soms ook wat hulp nodig om verder te slapen. Ik blijf dan ’s ochtends wat langer in bed om extra slaap te pakken.

• Op eerste paasdag hebben we eindelijk de rust en tijd om Zoey en Liam een cadeautje te geven van Ayden en van ons omdat ze grote broer en zus geworden zijn. Ze zitten helemaal te glunderen en zijn weg van de cadeaus. Liam krijgt een bouwset met elektrische schroevendraaier en Zoey haar eigen loopfiets. (We dachten dat ze die van Liam wel kon gebruiken, maar dat vind hij minder leuk en Zoey pakt ‘m niet. We wilden ook niet wachten tot haar verjaardag, want nu kan ze de komende tijd lekker oefenen voor het weer herfst wordt.)

• Ayden is dertien dagen oud en er komt ’s middags een fotograaf langs om foto’s van hem en ons gezin te maken. Best een uitdaging met drie kids, dus ik ben heel benieuwd naar het resultaat!

• Op tweede paasdag maak ik weer een mijlpaalfoto.

Dankjewel voor het lezen!