Lieve Ayden,
Twee jaar alweer, wat gaat het toch snel! Cliché, maar waar. Voor je eerste verjaardag kon je al lopen en inmiddels ren je alle kanten op. Ook klim je overal op. Als ik me even omdraai sta je zo bovenop de eettafel. Of je versleept het kleine salontafeltje om op de TV-kast te klimmen. Dat mag natuurlijk niet, maar daar trek je je niks van aan. En als ik dan naar je toe kom sta je vrolijk naar me te lachen.
Je bent nog net zo’n blij mannetje als ik vorig jaar in mijn brief schreef. Je hebt alleen wel een steeds duidelijkere mening en kan het dan niet zo waarderen als we je je zin niet geven of als we je niet begrijpen. Je begint wel langzaam wat woordjes te zeggen. Je begon eerst met papa en mama en vergat dat vervolgens een tijd. Inmiddels gebruik je ze weer af en toe, maar auto is wel je favoriet en je gebruikt dat voor alles met wielen. Maakt niet uit of het echt een auto is of een fiets, step, tractor of bus. Verder hoor ik regelmatig die, mijn, nee en ja en zo af en toe ineens eenmalig iets als appel of dankjewel. Ik ben heel benieuwd wanneer je wat meer gaat praten en ons echt kan vertellen wat je in je hoofd hebt. Gelukkig begrijp je ons wel prima, dus dat maakt dingen wat makkelijker.
Niet alleen het woord auto vind je leuk, je gaat ook graag op pad. Met de auto of bakfiets ergens naartoe. Liam en Zoey naar school brengen op de step. Of lekker buiten spelen en rondrijden op de loopfiets of wandelen met het karretje achter je aan. Gelukkig wordt het nu weer langzaam mooier weer en kan je de komende tijd vaak in de tuin spelen. Als we op pad gaan, dan vind je het soms wel fijn als wij bij je in de buurt zijn. Pas waren we bijvoorbeeld naar een verjaardag en daar speelde je wel, maar het liefst bekeek je alles vanuit onze armen. Terwijl we ook wel eens naar de gymzaal in de buurt gaan en dan ren je zo heel blij tussen alle oudere kinderen door over het springkussen heen en weer.
Vorig jaar schreef ik dat je gek bent op banaan, peer, brood en tussendoortjes maar dat groente nog niet zo’n succes is. Nou, daar is nog niks aan veranderd. Druiven en (kale) wraps eet je inmiddels erg graag en met een stukje appel kunnen we je soms ook blij maken. Avondeten blijft een puzzel. Iets van aardappel gaat er nog wel in, maar groente is een uitdaging. Soms vind je maïs of paprika lekker, maar dat ben je de volgende dag vaak weer vergeten. Als er lasagne of een andere pasta met rode saus op tafel staat kan je gelukkig wel flink mee-eten.
Inmiddels doe je alleen nog een middagdutje van ongeveer anderhalf uur. Daar heb je niet altijd zin in, maar meestal val je heel snel in slaap. ’s Avonds wisselt dat een beetje. Je hebt periodes dat je zelf snel gaat slapen, maar soms wil je ons graag kunnen zien. Ook de nachten verlopen heel wisselend. Meestal slaap je wel door, maar soms wordt je wakker en moeten we op het matrasje naast je bed gaan liggen voor je de slaap weer kan vinden. En de ochtenden? In oktober besloot je ineens dat 4 uur wel een goed moment was om de dag te starten. Daar waren wij het niet helemaal mee eens, maar wat we ook probeerden, we konden je niet meer in slaap krijgen. Inmiddels zijn we heel wat maanden verder en wordt je meestal ergens tussen half zes en zes uur wakker. Nog steeds vroeg, maar dat is wel al een fijnere tijd.
Mijn knuffelbeertje, wat wordt je groot. Gelukkig knuffel je nog wel erg graag. Vaak wil je ook opgetild worden en dat kan natuurlijk lang niet altijd, maar je kan wel hele goede knuffels geven. En high fives. Je kan ook lekker met Liam en Zoey spelen. En ruziemaken natuurlijk, want ze mogen niet het speelgoed pakken waar jij net mee aan de slag wilde gaan. Slaan vind je af en toe ook leuk, dus we zijn hard bezig om je in plaats daarvan dan te laten aaien. Zelfs als Liam en Zoey ‘aaien’ roepen, dan doe je dat meestal heel lief. Zoey gaat inmiddels ook naar school, dus een paar ochtenden per week hebben we wat tijd met z’n tweetjes. Dat vind ik erg fijn en ook jij lijkt er van te genieten. En als we dan ’s middags op het schoolplein staan en je ziet je grote broer of zus naar buiten komen dan roep je meteen heel enthousiast naar ze.
Lief mannetje van me, ik hou van je! Ik ben heel benieuwd hoe je je het komende jaar gaat ontwikkelen en ik ga heel erg van je genieten.
Heel veel liefs,
mama
