Heel eerlijk? De laatste weken vond ik best pittig. Ik stond er een deel van de tijd alleen voor met Liam en Zoey en dat is als je zwanger bent en issues met je bekken hebt niet ideaal. Gelukkig geniet ik erg van het getrappel in mijn buik en heb ik toch nog het een en ander voor kunnen bereiden voor de komst van de kleine man. Hoog tijd dus voor een update!
26 weken zwanger
De laatste dagen van de kerstvakantie gaan in en ik heb het idee dat iedereen bij ons thuis er aan toe is om het normale ritme weer op te pakken. Mijn energieniveau is niet geweldig. Combineer dat met de lockdown en het resultaat is dat vooral Liam wel echt toe is aan wat meer input en interactie.
Op vrijdag zou ik eigenlijk met vriendinnen een dagje naar een spa gaan, maar ook dat kan niet doorgaan. Uiteindelijk zitten we gewoon de hele dag op de bank te kletsen en dat is ook erg fijn. Het voelt goed om even iets voor mezelf te doen buiten de deur. Dat doe ik eigenlijk maar weinig en als de baby er straks is vast nog minder.
Als ik op zaterdagavond in bed lig, voel ik de baby voor het eerst hikken. Zoey en Liam hikten ook veel, dus ik was benieuwd of en wanneer ik het weer zou meemaken
Voor Liam hebben we veel kleding gekregen van Romano’s familie en alles dat te klein maar nog goed was, hebben we steeds weer teruggeven. Vooral met het oog op mogelijk toekomstige neefjes. Maar nu krijgen we dus zelf nog een klein mannetje en mogen we er nog een keer gebruik van maken. De grootste maten gaan gelijk naar de vliering en de kleinere items zoek ik uit en berg ik vast op in de kast en commode.
27 weken zwanger
Ik mag weer langskomen bij de verloskundige voor een controle. We bespreken het geboorteplan, ik vraag wat ik in huis moet hebben voor een eventuele thuisbevalling en ik informeer wat de impact precies zou zijn als ik bij de bevalling corona zou hebben.
Alles is in orde met mijn bloeddruk en de kleine man en ze neemt bloed af. Ik ben rhesus negatief en ze gaan controleren of de kleine dat ook is en er dus niet eventueel problemen kunnen ontstaan. Twee dagen later hoor ik al dat alles gelukkig helemaal in orde is, dus dat scheelt.
Een van mijn schoonzusjes heeft tijdens een vakantie in Amerika kleertjes voor ons mannetje gekocht. Op zaterdag komt ze even langs en verwent ze ons met een hele stapel schattige rompers en boxpakjes. (Beide stonden nog op mijn shoppinglist, dus die vink ik meteen af.) Zoey trekt alles vrolijk uit het tasje om te bekijken.
’s Middags komt ook mijn kraampakket binnen en ik loop alles na om te zien of ik iets mis voor de bevalling of de kraamweek. Dan weet ik wat ik de komende tijd nog moet kopen, zodat ik ook mijn ziekenhuistas in kan gaan pakken.
De volgende ochtend ga ik verder met mijn lijstjes en loop ik alle babyspullen na. We kunnen nog wel wat kleertjes gebruiken (vooral shirtjes en truitjes), ik wil nog wat dingen maken en ik schrijf een paar items op die nog gekocht moeten worden.
Aan het eind van de ochtend heb ik tijd om de stad in te gaan. Ik hoop wat kleding te vinden voor tijdens de zwangerschap, de bevalling en de kraamperiode, maar kan helaas maar deels slagen. Ook voor de kleine man vind ik niet veel, maar ik kom wel thuis met paar schattige toevoegingen voor in zijn kledingkast.
Op dinsdagochtend komt Romano thuis na een weekend weg met vrienden. Hij blijkt corona te hebben, maar gelukkig hebben we het door voordat hij ons ziet. Hij trekt zich terug in de werkkamer en de kids en ik kunnen dus nog gewoon op pad.
Ik ga die ochtend met Zoey naar de drogist om spullen te halen voor de baby en de kraamperiode. Luiers, crème, verband en meer van dat soort dingen.
28 weken zwanger
Met vlagen vind ik het wel pittig om er zo steeds alleen voor te staan. Bijslapen zit er niet echt in en mijn bekken protesteert af en toe flink tegen het bukken, hurken en tillen. Het leuke is wel dat ik de kleine man de laatste dagen echt flink voel bewegen en mijn buik gaat regelmatig ook echt heen en weer. Hij wordt duidelijk groter en sterker.
Tijdens mijn lunch kijk ik naar een livestream waarin door specialisten informatie gedeeld wordt over zwanger zijn, borstvoeding geven en corona. Ik heb het zelf vorig jaar al gehad en heb daarna beide vaccinaties gehad. In de eerste instantie had ik de neiging om nog even te wachten met het halen van de booster, maar ik stel na die video mijn mening bij. Het kan geen kwaad voor de kleine en geeft ons allebei meer bescherming tijdens het laatste deel van mijn zwangerschap en tijdens de kraamperiode. Dat is toch een tijd dat er vaak wat meer mensen over de vloer komen en het afstand houden niet altijd een optie is. Ook lopen de besmettingen hard op en de kans wordt groter en groter dat Liam het bijvoorbeeld via school een keer meeneemt. Anyway, uiteindelijk voel ik me er beter bij om die prik toch te halen en ik ga meteen die middag nog.
In het weekend zit Romano nog steeds in isolatie, maar de kids logeren bij mijn schoonfamilie. Ik mis ze, maar zo kan ik mijn lichaam even een beetje rust geven en daar ben ik hard aan toe. Ik besluit aan de slag te gaan met het geboortekaartje. Ik bekijk de versies die ik maakte voor Liam en Zoey en scrol door een hoop kant en klare opties op wat websites. Zo krijg ik al snel een idee welke kant ik op wil en dan ga ik zelf aan de slag met een ontwerp. Later laat ik het aan Romano zien en met wat kleine aanpassingen komen we al snel op iets dat we allebei mooi vinden. (Lang leve videobellen en de optie om je scherm te delen, want we doen dit terwijl hij boven is en ik aan de keukentafel zit.) Nu de achterkant nog…
Verder werk ik ook aan een nieuwe hoes voor de wipstoel die we via Marktplaats gekocht hebben en ik maak een wagenspanner. Ik gebruik daarvoor die van Zoey, maar dan met nieuwe hangers. Voor Zoey had ik een olifantje voor aan de boxmobiel gemaakt en die vind ik nog steeds heel erg schattig. Ik naai daarom twee exemplaren met blauwe oortjes en wat minder wimpers.
Ik merk de laatste dagen dat ik echt het idee heb dat het nu heel hard gaat met de zwangerschap. Dat zal wel versterkt worden doordat Liam wat te vroeg kwam, maar ik word er onrustig van dat ik nog best wat op mijn lijstje heb staan dat gedaan en gekocht moet worden. Vandaar dat ik met de kaartjes aan de slag ben gegaan en ik duik weer in de luiertassen. We hebben al sinds Liam klein was hetzelfde exemplaar en die heeft inmiddels zijn beste tijd wel gehad en ik ben ook wel toe aan iets nieuws. Ik twijfel even over of een luiertas wel nodig is, want in theorie kan ik gewoon alles in een van mijn normale tassen stoppen. Aan de andere kant vind ik het handig om altijd een tas met de basics klaar te hebben staan en ik ben ook niet de enige die met de kids op pad gaat. Romano moet ‘m net zo goed kunnen gebruiken en familie af en toe ook. Uiteindelijk bestel ik een exemplaar dat er netjes maar stoer genoeg uitziet en waar we dus allebei mee op pad kunnen.
We dachten dat Romano op zondag wel uit isolatie zou mogen en ik had voor mezelf al een zwangerschapsmassage geboekt bij een resort in de buurt. Helaas blijken Romano’s klachten toch weer terug te komen, maar gelukkig kunnen de kids nog bij mijn schoonfamilie terecht en kan de massage doorgaan. En daar geniet ik heel erg van! Alleen het op mijn buik liggen is al aangenaam en aan het einde ben ik helemaal ontspannen. Ik merk die nacht ook dat mijn lichaam makkelijker ontspant. Heel erg fijn en voor herhaling vatbaar.
Ik had ‘m nog niet verwacht, maar op maandag komt de luiertas al binnen. Hij is nog een beetje stug, maar heeft lekker veel vakjes waardoor ik alles straks mooi kan organiseren. Ik test even of hij aan de kinderwagen gehangen kan worden en zet ‘m dan in de babykamer. Voor nu gebruiken we nog wel even ons oude exemplaar.
Dankjewel voor het lezen!
Eén reactie
Wat pittig dat Romano Corona had en dat je er toen langer alleen voor stond dan alleen zijn weekendje weg. Respect hoe je dat allemaal voor elkaar bokst. Gelukkig heb je ook aan jezelf gedacht door toch even de kinderen weg te brengen en naar die massage te gaan!