Ik ben heel blij dat ik mijn notities en foto’s nog heb, want anders was het lastig geworden om deze zwangerschapsupdate te schrijven. Voor mijn gevoel ben ik namelijk best een beetje warrig en vergeetachtig. Ik ben in elk geval een paar keer bij de verloskundige geweest, kreeg goed nieuws, ging twee keer een weekendje weg en was bezig met wat laatste babyklusjes.
29 weken zwanger
De voorkant van het geboortekaartje was al af, maar aan de achterkant was ik nog niet begonnen. Als de kids ’s avonds in bed liggen ga ik er mee aan de slag. Uiteraard laat ik het ook aan Romano zien en de volgende dag bestel ik een proefdruk.
Het bespreken van het kaartje met Romano gaat trouwens nog steeds digitaal, want zijn isolatie door de positieve coronatest is helaas nog niet achter de rug. Dat betekent ook dat we de knoop doorhakken. We gaan komend weekend niet samen weg. Zelfs als hij net op tijd weer naar buiten zou mogen, dan is het wel zo fijn om eerst wat tijd met de kids door te kunnen brengen voor we met z’n tweetjes op pad gaan.
Op vrijdagochtend is Liam op school en Zoey is met mijn schoonzusje op pad. Dat geeft mij de ruimte op een badcape te maken van een restje stof dat ik nog had liggen. En in de loop van de ochtend komt Romano naar beneden rennen. Hij is 24 uur klachtenvrij en z’n zelftest is negatief. Eindelijk!
’s Middags zitten we even met z’n viertjes op de bank. Dat is lang geleden en ik geniet er erg van. De baby heeft de hik en ik laat het aan Liam voelen. Zoey wil ook en vindt vervolgens dat Romano het ook moet voelen. Ze trekt net zo lang aan hem tot hij ook z’n hand op mijn buik legt.
Zaterdag gaat Romano met de kids op pad en ik heb wat tijd voor mezelf. Ik doe rustig aan zodat mijn lichaam een beetje bij kan komen van de laatste twee weken. Zonder Romano’s hulp heb ik mijn bekken toch wel wat te veel belast. Ik werk wel wat plannen uit voor babykleertjes en ik begin aan nog een hoes voor de wipper. Tussendoor bestel ik stoffen voor wat hydrofiele doeken.
Zondag zijn we lekker productief. We boeken een weekendje weg met z’n tweetjes en ook een laatste tripje met z’n vieren. Fijn vooruitzicht! Verder doen we veel klusjes in huis. ’s Middags heb ik wel pijn, maar ik zit veel beter in m’n vel en ben minder moe dus kan het allemaal beter hebben. (Romano helpt weer met het opstaan ’s nachts en ’s ochtends, dus ik kan wat meer slaap pakken.)
30 weken zwanger
De proefdruk komt binnen en ik kan het niet laten om meteen te kijken. Het is een leuk pakketje om uit te pakken en er zitten wat kleine cadeautjes in.
En het belangrijkste natuurlijk, het kaartje! Hij ziet er goed uit en iets aanpassen lijkt me niet nodig.
Op donderdag ga ik met Zoey naar de verloskundige voor een controle. Mijn ijzerwaarde en bloeddruk zijn prima en de kleine ligt netjes met z’n hoofdje naar beneden. De verloskundige vindt hem niet heel groot, maar dat zou kunnen komen door de drukkere weken die ik achter de rug heb en ik moet wat meer rust pakken. Het is niks om me druk om te maken, maar wel iets waar ze even op gaan letten. Zoey speelt ondertussen en komt regelmatig kijken naar wat we aan het doen zijn. Ze is een beetje verlegen, maar ook wel heel nieuwsgierig.
We gaan dit keer kijken of we zonder box kunnen. In plaats daarvan gaan we beneden een wiegje neerzetten. Omdat we Liam en Zoey allebei heel veel hebben moeten dragen en wiegen, hebben we nu voor een elektrische schommelwieg gekozen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat bevallen! Ik zet ‘m in elk geval vast op en Liam en Zoey willen er natuurlijk meteen in.
Op zondag heb ik wat tijd voor mezelf en duik ik achter de naaimachine. Ik maak de tweede hoes voor de wipper af, naai een paar hydrofiele doeken en beddengoed voor in de wieg. Daarna adresseer ik vast de enveloppen voor de geboortekaartjes en verder knip ik nog stof voor wat kleertjes en accessoires.
Dinsdag haal ik de autostoel van de vliering. Ik knip alle labels er af en plaats de voetenzak erin. Dat staat vast klaar!
Ondertussen ben ik bezig met het wassen van alle babyspullen. Ik heb het beddengoed al gedaan en trek nu alle rompers uit de kast. Ik had ze al op maat gesorteerd en maak daar een foto van voor ik ze in de was gooi. Zo kan ik ze later weer makkelijk opbergen op de juiste plek.
31 weken zwanger
Ik ga verder met wassen. Alles bij elkaar is het best veel! Als laatste doe ik de kleertjes, dus het droogrek hangt vol met schattige, kleine items.
Op vrijdag rijden Romano en ik naar Antwerpen en onderweg hebben we het over hoe ons mannetje gaat heten. De eerste en derde naam zijn prima, maar Romano had eerder al gezegd dat hij twijfelde over de tweede. Dat is in mijn hoofd blijven zitten, dus ik heb gekeken of ik nog ergens een leuk alternatief tegenkwam. Omdat we toch een stuk moeten rijden, nemen we samen de verschillende opties door en dan blijkt een van de namen die ik op het lijstje had gezet een hele mooie match waar we allebei meteen blij mee zijn.
De rest van het weekend genieten we van de tijd die we samen hebben. Even ongestoord praten en aandacht voor elkaar. We gaan uit eten, winkelen en bezoeken een spa. Ik was benieuwd hoe het lopen door de stad zou gaan, maar dat valt niet tegen. Natuurlijk ben ik sneller moe en voel ik mijn rug, maar met mijn bekken gaat het verrassend goed. Blijkbaar is zorgen voor de kids en het vele bukken, tillen en hurken dus echt wat de pijn veroorzaakt.
32 weken zwanger
Op woensdagochtend gaan Romano en ik samen naar de praktijk voor een echo. Bij de 20-wekenecho lag mijn placenta aan de lage kant, dus de echoscopist kijkt nu of hij goed omhoog getrokken is. En dat blijkt gelukkig wel het geval! Ik heb er van te voren niet te veel over nagedacht, maar het is nu wel een flinke opluchting. Natuurlijk weet ik niet hoe het verder gaat lopen, maar dit is in elk geval niet een reden voor een keizersnede.
Omdat de verloskundige ons mannetje tijdens de laatste controle wat klein vond, meet ze ‘m ook op en hij blijkt prima te groeien. Ze doet ook nog een poging om een mooi (3D) plaatje voor ons te maken, maar dat zit er niet in. Ons mannetje ligt met z’n hoofdje naar beneden en met beide handjes plus een voetje voor z’n gezicht.
Het is voorjaarsvakantie we gaan met z’n viertjes een weekendje naar Beekse Bergen. Op zondag is er familie op bezoek en mijn schoonzus heeft haar doptone mee. Zoey mag zelf proberen of ze het hartje van de baby op kan pikken.
Op maandag zijn we weer thuis en dinsdag ga ik meteen naar de verloskundige voor controle. Alles is weer prima, kleintje ligt nog steeds netjes met z’n hoofdje beneden en ook al vrij laag.
Dankjewel voor het lezen!
Eén reactie
Prachtige foto’s weer van je buik! Zo leuk ook om de groei te zien van week 29 naar week 32. Zo te zien heb je ook veel werk verricht voor de kleine. Nu op naar de laatste loodjes! Hopelijk verloopt het allemaal voorspoedig!