Het is vandaag 13 april, mijn uitgerekende datum. Inmiddels is Ayden al ruim een week oud en ligt hij lekker naast me in zijn nestje te slapen. Het leek me een mooi moment om mijn notities van de laatste weken van mijn zwangerschap er eens bij te pakken om deze update te schrijven.
36 weken zwanger
Ik heb serieus last van het Carpale tunnelsyndroom en op 16 maart maak ik een aantekening dat ik echt slecht geslapen heb door een slapende hand en een zere arm. En niet alleen ’s nachts heb ik er last van, ook overdag heb ik er mee te maken. Online lees ik dat een brace zou kunnen helpen, dus die haal ik meteen na mijn kappersbezoekje.
De volgende ochtend stop ik de brace weer terug in de verpakking. Hij sneed bij mijn duim heel erg in mijn vel en ik heb ‘m daardoor maar kort gedragen.
’s Middags ga ik naar de praktijk voor een echo om te checken of de kleine echt niet in stuit ligt (zoals bij Zoey). Gelukkig is alles in orde. De echoscopiste meet hem ook even na en probeert zijn gezichtje in beeld te brengen. Meneertje is eigenwijs! Hij ligt lekker met zijn armpjes voor zijn snoetje de navelstreng te knuffelen, dus er valt helemaal niks te zien.
Het begint ook hoog tijd te worden om ons bed omhoog te zetten, dus als mijn schoonvader een keer toevallig langskomt, vragen we meteen of hij even kan helpen.
Ik draag al een tijd twee kleine ringetjes met verschillende kleuren steentjes die staan voor Liam en Zoey en ik bestel ook vast een derde voor ons kleinste mannetje.
37 weken zwanger
De laatste nachten zijn pittig. Ik word heel vaak wakker met een (of twee) slapende en pijnlijke handen en dat trekt ook door naar m’n armen. Ik kan alleen nog op mijn linker zij slapen, dus dat gaat gedurende de nacht ook minder lekker voelen.
Het is wel prachtig weer, dus daar geniet ik van. Ik ga in de tuin lunchen en blijf daarna een tijd zitten lezen voor ik weer achter de naaimachine kruip. Heerlijk!
Op vrijdag 25 maart ga ik naar de verloskundige voor een controle.
De kleine ligt inmiddels vast en het advies is om rustig aan doen in verband met de bekkenpijn en omdat ik vaak harde buiken heb. Tijdens het gesprek geef ik aan dat we wat mij betreft met 40 weken wel kunnen gaan strippen als hij er dan nog niet is. De bekkenpijn gaat nog wel, maar ik vind de nachten nu behoorlijk pittig en ben bang dat ik anders helemaal uitgeput ben tegen de tijd dat de bevalling begint.
De volgende dag zet ik het badje vast in de badkamer, maak ik de kinderwagen verder klaar en zet ik de wieg beneden. Ook maak ik meteen nog twee hangertjes voor aan de wieg.
Maandagochtend ben ik behoorlijk moe. Liam moest om half 2 naar de wc en maakte iedereen wakker. Ik had veel pijn en sliep daardoor pas na 6 uur en om 7 uur was het weer tijd voor school.
Dinsdag heb ik weer een controle bij de verloskundige. Nu heb ik iedereen van het team in elk geval een keertje gezien. Alles is gelukkig in orde en meneer ligt in zijn favoriete positie. Zijn billen een beetje aan de linker voorkant van mijn buik en zijn handen en voeten rechts bij mijn heup.
We bespreken mijn slechte nachten en dat we als ik het niet meer trek kunnen kijken of strippen helpt. Zelfs inleiden wordt genoemd. Ik hoop dat dat niet nodig gaat zijn, maar het is fijn dat alles bespreekbaar is. Voor nu kan ik in het ziekenhuis een slaappilletje ophalen. Dat is geen zware medicatie dus het is de vraag of het helpt, maar zo heb ik in elk geval iets liggen om te proberen als ik weer uren lang niet kan slapen. Dat is wel een fijn idee.
38 weken zwanger
Woensdag 30 maart ben ik alweer 38 weken zwanger en besluit ik mijn buikomtrek te meten. Ik kom uit op 106 centimeter. Zo groot ben ik bij Liam en Zoey nooit geweest.
De rest van de week merk ik dat ik meer vocht vast ga houden. Mijn enkels zijn aan het eind van de dag gewoon verdwenen! Ook wordt ik steeds ongeduldiger. Wanneer zou de bevalling beginnen? In principe kan het elk moment gebeuren, maar het kan net zo goed nog een paar weken duren. Bij elke pijnlijke harde buik hoop ik dat dat het begin is. Ook de kids vragen regelmatig wanneer de baby komt of hoeveel nachtjes ze nog moeten slapen. En Zoey roept tegen mijn buik “baby kom nou!”.
Mijn arm doet ’s nachts minder pijn, maar nu gaan beide handen slapen. Als ik op mijn linker zij lig, gaat links slapen en als ik omdraai gebeurt rechts hetzelfde. Ik heb het ook met tandenpoetsen, eten snijden, een broodje vasthouden, typen, schrijven etc.
Vrijdag 1 april zijn Romano en ik precies 10 jaar samen. We regelen oppas en gaan samen uit eten bij de Italiaan. Yum!
Op zondag besluiten we met z’n viertjes op pad te gaan. Het is niet heel warm, dus we rijden naar Monkey Town. De kids vermaken zich enorm, en we eten broodjes en poffertjes voor we weer naar huis gaan. ’s Middags komen mijn vader en zijn vriendin nog op bezoek en na het eten ploffen we met z’n allen op de bank.
De volgende ochtend begint voor mij al heel vroeg, want ook dit keer begint mijn bevalling met gebroken vliezen!
Binnenkort zal ik mijn bevallingsverhaal delen.
