Baby update #27: Vier maanden oud

Vier maanden alweer. Hoe dan? Ik heb in elk geval het gevoel dat er aardig wat gebeurd is sinds ik voor het laatst een update deelde (deze), dus ik praat jullie weer bij.

Help!

Ik vertelde in die laatste update dat Ayden wat onrustig dronk. Dat heeft een hele tijd aangehouden. Hij bleef maar loslaten en boos worden. Op een gegeven moment heb ik toch maar een lactatiekundige gebeld en gelukkig kon ze de volgende dag al komen. Een duidelijke oorzaak was niet te vinden, maar we konden een paar dingen gaan proberen. Allereerst gaf ze aan dat de spruw helemaal niet weg was (ook al werd me op het consultatiebureau verteld dat dat wel het geval was), dus dat kon ik proberen te behandelen met kokosolie. Daarnaast was mijn productie teruggelopen doordat Ayden links eigenlijk niet wilde drinken. Ze gaf me wat tips hoe ik dat aan kon pakken. Als links voeden wel lukte, dan was dat meestal in de ‘rugby houding’ en ze zag ook dat hij aan het overstekken was. De tip hiervoor was om eens naar een osteopaat te gaan.

Voor ze weg ging, heeft ze Ayden nog gewogen en toen kwamen we erachter dat hij helemaal niet goed aangekomen was. Daar schrok ik behoorlijk van en ik ben dus meteen met alle adviezen aan de slag gegaan.

Aan de slag

Het behandelen van de spruw met kokosolie had helaas geen effect, dus uiteindelijk zijn we overgegaan op medicijnen van de huisarts. Dat bleek ook niet te helpen en alleen meer vervelende bijwerkingen te geven bij ons allebei, dus dat was helaas geen succes.

Ondertussen ben ik heel hard gaan werken om mijn productie weer op pijl te trekken en dat ging gelukkig goed. Verder konden we vrij snel terecht bij de osteopaat en hij vond op verschillende plekken spanning in Aydens lijfje. Hij heeft hem behandeld en ons wat oefeningen mee gegeven en dat heeft ons mannetje zeker goed gedaan. Het overstrekken tijdens het voeden werd snel minder en ik kon ook al vlot weer in een normale houding links aanleggen. Ayden heeft nog steeds een voorkeur voor rechts en laat tijdens het drinken regelmatig los, maar wordt niet meer boos en is snel weer aan te leggen. Twee weken na het bezoek van de lactatiekundige had ik toevallig ook weer een afspraak op het consultatiebureau en toen bleek zijn gewicht alweer bijna op zijn lijn te zitten. Dat was wel een opluchting! Ik heb me echt een beetje schuldig gevoeld dat ik niet eerder hulp ben gaan zoeken. Ayden was gewoon vrolijk, dus er waren geen alarmbellen afgegaan, maar blijkbaar ging het dus toch niet goed.

Slapen

In de periode dat Ayden zo slecht dronk, ging het met slapen ook steeds slechter. Achteraf vermoeden we dat dat in elk geval deels te maken had met dat hij te weinig binnen kreeg. Hij sliep uiteindelijk overdag alleen nog maar in de draagzak. Zelf in slaap vallen of weg leggen lukte niet meer en ook de nachten verliepen steeds onrustiger.

Het bezoek aan de osteopaat heeft op dit vlak enorm geholpen. Al heel snel na de eerste afspraak viel hij zelf weer in slaap en deed hij de meeste dutjes in de wieg. Het gaat nog steeds niet perfect en hij slaapt het liefst op z’n zij of buik, maar wat een verschil! Romano en ik vonden het dragen namelijk behoorlijk zwaar worden.

Rond een uur of zeven geef ik nog een voeding en dat gaat Ayden boven in zijn ledikant slapen. Ergens tussen tien uur en half elf voed ik dan nog een keer. Soms geeft hij dan zelf al aan dat hij honger heeft en soms haal ik hem uit z’n bedje als hij nog wel rustig is. Daarna ga ik ook slapen en hoor ik het vanzelf als meneer weer trek krijgt. Meestal is dat ergens tussen twee en drie uur en vervolgens nog een keer tussen vier en zes. Hij slaapt gedurende de nacht verder prima, maar na die laatste voeding wisselt het of hij weer diep in slaap valt en of ik hem nog terug in bed krijg. Soms gaat het prima, maar vaak ligt hij vervolgens een groot deel van de tijd in mijn armen. Ik heb dan zelf echt nog niet genoeg slaap kunnen pakken, dus als Liam en Zoey wakker worden gaat Romano met alle drie de kids naar beneden en probeer ik nog eventjes te slapen.

Het fijne van dit ritme is in elk geval wel dat Romano en ik ’s avonds even onze handen vrij hebben. Met drie kids ben je toch echt de hele dag in de weer, dus dan is het fijn om ’s avonds even wat te kunnen regelen, samen een film te kunnen kijken of wat voor onszelf te doen.

En verder…

• Ayden lacht veel en kraait er regelmatig vrolijk op los.
• Hij is ook nog druk bezig met het ontdekken van z’n handjes en slaat steeds meer tegen speeltjes. Ook vindt hij het leuk als je hem bijvoorbeeld een doekje in z’n handen geeft.

• Zijn speen is nog steeds absoluut onmisbaar. Ik heb gelezen dat met name Bibs spenen niet zo goed zijn, maar voor nu lukt het nog niet om er mee te stoppen en andere spenen pakt hij niet. We vervangen ze in elk geval vaak, dus hopelijk heeft het niet al te veel negatieve gevolgen en kunnen we er over een tijdje van af.
• Ayden is ook fan van zijn knuffeldoekje als hij gaat slapen. Ik vind dat zo schattig om te zien!
• Als Ayden tijdens zijn dutje even wakker wordt en je geeft hem zijn speen, dan pakt hij meteen je hand/arm vast om te knuffelen. Ook dat vind ik zo cute!

• Ik voed nu 7 of 8 keer per dag, dus meestal wel echt elke drie uur.
• We hebben maar een klein beetje gekolfde melk in de vriezer. Deels door de spruw (dan kan je melk beter niet lang bewaren) en deels doordat mijn productie een tijdje teruggelopen was. Om te voorkomen dat we een keer mis grijpen als ik om de een of andere reden niet in de buurt ben, hebben we vast kunstvoeding geprobeerd en dat drinkt Ayden prima. Dat is fijn voor als hij in september naar de opvang gaat, want dan kunnen ze daar ook gewoon poedermelk geven.

Hoe gaat het met mij?

Best prima eigenlijk! Doordat ik ’s ochtends vaak nog wat slaap kan pakken, valt het met de vermoeidheid wel mee. Van mijn bekken heb ik met vlagen last, maar dan vooral ’s nachts. Een bezoekje aan de fysio helpt dan meestal, want blijkbaar staat de boel dan gewoon scheef. Ik belast het waarschijnlijk af en toe niet goed (met het tillen van Liam en Zoey bijvoorbeeld) en alles moet natuurlijk nog aansterken. Binnenkort ga ik een keer naar een speciale bekkenfysio, dus ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen.

Sinds mijn laatste update ben ik wel weer wat afgevallen en nu weeg ik ongeveer 3 kilo meer dan voor mijn zwangerschap. Ik pas een deel van mijn oude broeken ook weer. Dat is best fijn, want de twee jeans die ik vlak na de bevalling kocht waren ook wel echt te groot. Het zou mooi zijn als mijn gewicht nu stabiel blijft, maar we gaan zien wat er gebeurt. Ik heb tot nu toe ook niet gedieet of zo, maar gewoon normaal gegeten en echt ook wel gesnoept.

Ik heb inmiddels wel wat nieuwe kleding gekocht. Ik had van vorige zomer niet veel meer en mijn shorts zitten nog wel te strak. Ook mijn bikini’s pas ik niet meer. Doordat ik nog borstvoeding geef, zijn alle cups te klein. Ik heb daarom een paar opties besteld bij LASCANA, waar ik al jaren goed gaan slagen. Ik moest even zoeken naar mijn huidige maat, maar ben uiteindelijk voor een mooi donkerblauw exemplaar gegaan. Vroeger droeg ik vaak bandeau modellen om strepen over mijn schouders te voorkomen, maar met kids die over je heen klimmen en in het water aan je hangen is dat niet meer zo handig. Ik heb dus bij de beugel bikini’s gekeken, die zijn een stuk veiliger met kleintjes in de buurt.

Waar ik wel last van heb, is haarverlies. Oké ‘last’ is misschien een groot woord, maar er komt echt bizar veel haar los. Ik weet nog dat ik daar na de geboorte van Liam behoorlijk van schrok. Nu weet ik dat het er bij hoort, vanzelf over gaat en dat ik echt niet al mijn haar kwijt raak.

Ik ben benieuwd wat de komende periode gaat brengen!