Twee weken terug mochten we Aydens eerste verjaardag alweer vieren. Wat is dat jaar hard gegaan, zeg. Sinds de update die ik schreef toen hij negen maanden oud was, is er ook alweer een hoop veranderd, dus ik praat jullie bij.
Goede dutjes
Een van de grootste veranderingen is dat Ayden nu overdag twee goede dutjes doet in plaats van alleen een powernap van twintig minuten hier en daar. Hij gaat ergens tussen negen uur en half tien naar bed en ’s middags rond half twee nog een keer. Hij valt dat bijna altijd netjes zelf in slaap en meestal doet hij dutjes van minstens een uur, soms zelfs twee. ’s Middags zorgen we er wel voor dat hij uiterlijk om vier uur weer wakker is, want anders is het ’s avonds feest.
Over de avond gesproken, dat gaat wisselend. Hij valt redelijk vaak zelf in slaap (tussen zeven uur en half acht), maar de laatste weken is hij dan daarna heel onrustig. Ik ben dus steeds een groot deel van de avond met hem bezig. Wat er aan de hand is? Ik heb geen idee. Hopelijk is het een fase die we snel weer achter de rug hebben. Rond een uur of tien voed ik hem nog en gedurende de nacht wordt hij dan nog een of twee keer wakker om weer te drinken. Dat wisselt erg.
Drinken en eten
Nu we het toch over voeden hebben, ik geef dus nog borstvoeding. Ayden weigert flessen nog steeds. We zijn wel druk aan het oefenen met water drinken en dat was heel lang ook echt geen succes, maar inmiddels begint hij door te krijgen hoe het werkt. Een gewoon glas of een speciaal oefenbekertje werkt dan het beste. Zelf voed ik hem elke dag bij het naar bed gaan ’s avonds, rond tien uur weer en dan nog gedurende de nacht. Op de dagen dat hij op de crèche is, blijft het daarbij en als hij thuis is voed ik ’s ochtends en ’s middags nog vlak voor zijn dutjes. Hij is met drinken ook nog steeds heel snel en ik vraag me wel eens af of hij genoeg vocht binnenkrijgt. Zijn luiers zijn gelukkig in orde en aan het eind van de dag geven we hem banaan met pap als avondeten. Met dus flink wat water. Dat is een fijne aanvulling. We bieden ook allerlei andere dingen aan, maar meestal wil hij daar vrij weinig van weten. Hij kan wel lekker knabbelen op een stukje komkommer of paprika, maar met zelfgemaakte groentehapjes of van die standaard potjes hoef ik niet bij hem aan te komen. Ach, we blijven oefenen en dan komt het vanzelf ergens goed. Dat hebben we bij Zoey ook meegemaakt. Overdag eet hij wel flink wat brood en ook dingen als fruit, een cracker of rozijntjes gaat er wel in.
Lopen
Naast het slapen is er nog een groot verschil ten opzichte van een paar maanden terug en dat is dat Ayden inmiddels alweer een aantal weken loopt! En best wel snel ook! Ik blijf het zo schattig vinden om te zien. In het begin was hij duidelijk zo blij en trots als hij een stukje kon lopen. De laatste tijd heeft hij ook wat vaker buiten gelopen en aan zijn schoenen is hij inmiddels dus ook gewend. Oneffen terrein zoals gras is wel nog een beetje wennen.
En verder…
- We zijn nog niet van de speentjes af, maar Ayden gebruikt ze alleen nog bij het in slaap vallen. Zodra hij wakker is zeggen we tegen hem dat hij zijn speentjes in bed moet laten vallen en dat doet hij dan ook heel enthousiast. En daar blijven ze dan liggen tot hij weer gaat slapen.
- Een week of twee voor Ayden echt een werd hebben we een ‘cake smash’ gedaan. Dit keer niet (zoals bij Zoey) met een taart, maar met een toren van soesjes. We hebben eerst wat foto’s gemaakt zonder het eten en dat was al heel erg leuk. Hij was helemaal enthousiast en kon toen net hele kleine stukjes lopen. Dat leverde leuke foto’s op. Toen de soesjes er stonden, is Ayden niet meer van zijn plek gekomen. Hij ging namelijk enthousiast zitten eten en smeren.
- Meneer begint ook door te krijgen hoe hij kasten zelf open kan maken. Vooral de grijze kast bij de keuken vindt hij interessant. Daar staan onderin allerlei bakjes, deksels en broodtrommels en zo en die trekt hij graag overhoop.
- Liam en Zoey vonden autorijden maar niks, maar met Ayden gaat dat gelukkig zo veel beter. Weinig gehuil en hij kan rustig een uur om zich heen kijken en een beetje spelen. Fijn is wel dat Liam naast hem zit en hem dus zo af en toe wat speelgoed aan kan geven.
- Boven zijn er inmiddels vier tanden doorgekomen en onder al drie.
- Het speelgoed van Liam en Zoey is nog steeds interessant, maar bij het keukentje liggen een paar oude lepels (waar ik Liam en Zoey mee gevoerd heb) en die zijn favoriet. Daar kan hij de hele dag mee rondlopen.
- Ayden is nog steeds een lekker blij en vrolijk mannetje. Hij knuffelt graag, maar is ook heel bewegelijk en gaat graag op onderzoek uit. Pas was hij na zijn vaccinatie niet zo lekker en toen zat hij wel rustig op je schoot. Dat was een zeldzaam moment! En daardoor realiseerde ik me ook dat we dit eerste jaar doorgekomen zijn zonder dat hij echt ziek is geweest. Een verkoudheid hier en daar (vaak alleen een loopneus) of koorts door doorkomende tandjes, maar dat was het wel. Zo fijn!
- Af en toe zegt Ayden wel papa of mama, maar daarna hoor je het niet meer. Ik heb dus het idee dat het meer per ongeluk is dan dat hij het echt bewust zegt.
- Meneer kan zelf op de bank klimmen, vooral als Liam of Zoey een van de kussens op de vloer heeft gegooid. Er af komen is nog wel een dingetje. We proberen hem de juiste manier aan te leren, maar hij stort zichzelf liever met neus naar voren van de rand af. En gaat er dan vanuit dat we hem wel vangen. En grappig dat hij dat vindt!
Hoe gaat het met mij?
Eigenlijk redelijk hetzelfde als een paar maanden terug. Best prima! Ik ben nog wel moe door de gebroken nachten en ik sta nu ook wat vaker ’s ochtends op met de kids. Op een deel van de dagen doet Romano dat nog wel en kan ik dan wat extra slaap pakken.
Het haarverlies is wel achter de rug en inmiddels heb ik een heleboel extreem eigenwijze babyhaartjes. Met mijn bekken gaat het nog wisselend. Soms gaat het een tijd goed en dan belast ik het weer een keer verkeerd en staat de boel weer scheel. Soms trekt het weg, maar anders help een bezoekje aan de fysio gelukkig enorm.
Verder ben ik nog aan de lichte kant. Ik ben twee keer bij een diëtist geweest en de conclusie is dat ik gewoon veel beweeg en verder echt prima en genoeg eet om aan te moeten komen. Dat is alleen maar nauwelijks gelukt. Gelukkig is het nu wel stabiel en word ik niet weer steeds lichter, dus het is oké.
Hoe gaat het met Liam?
Goed! Hij zit lekker zijn vel, doet het prima op school en speelt graag met al zijn vriendjes. Zwemmen tijdens de wekelijkse les gaat steeds beter. Hij vond het duiken even spannend, maar nu hij dat onder de knie heeft, gaat hij weer met plezier naar de les. Toen hij doorhad dat Zoey op dansles ging, wilde hij ook. Elke vrijdag heeft hij drie kwartier streetdance en dat bevalt goed.
Hoe gaat het met Zoey?
Prima. Ze vindt het heerlijk om met klei, kinetisch zand of water te spelen en is een echt meisje-meisje. Roze, glitters, jurken, unicorns, zeemeerminnen en Frozen zijn nog steeds favoriet. Ze vindt de danslessen op vrijdag erg leuk en is een enorme knuffel. Ze vindt wel echt alles erg spannend op het moment, dus dat is soms een beetje een uitdaging. Verder gaan we nu wekelijks naar logopedie om haar duidelijker te leren praten. Wel zo handig voor als ze na de zomer naar school gaat. (Foto door Sharin Shri.)
Bedankt voor het lezen van deze laatste baby update. (Gek hoor, dat we die fase nu helemaal afgesloten hebben.)
