Zoey is 2!

Lieve Zoey,

Woensdag wordt je 2 en wat heb je enorme sprongen gemaakt afgelopen jaar! Je bent een echt dametje aan het worden. Regelmatig verbaas ik me over hoe hard het gaat als ik naar je kijk.

Een jaar geleden vond je eten maar matig, maakten we ons af en toe een beetje zorgen of je wel tanden zou krijgen en maakte je me meerdere keren per nacht wakker. Oké, je laat ’s nachts nog steeds wel eens van je horen en ’s avonds naar bed toe gaan vind je niet altijd even leuk, maar je slaapt al zo veel beter. En die tandjes? Die komen gewoon op hun eigen tempo door.

Bij mij aan de borst drinken heb je heel lang erg fijn gevonden en als het aan jou lag bleven we dat ook vrolijk toen. Toch hebben we het samen afgebouwd. Je was daar wel een beetje verdrietig door, maar gelukkig eet je inmiddels ook echt prima. Vooral ’s ochtends! Oh, alleen groente vind je meestal niet zo’n succes. Maar daar oefenen we vrolijk verder mee.

Over oefenen gesproken, je wil steeds meer zelf doen. ’s Ochtends pindakaas op je brood smeren en je eigen jas, sokken en broeken aantrekken kan je al. Het liefst zou je je shirts en jurkjes ook zelf aandoen, maar daar mag ik gelukkig nog wel bij helpen.

Je hebt ook vaak wel een mening over wat je aan wil, welke schoenen het die dag moeten worden en welk klipje of strikje ik in je haar moet doen. Je haar wordt steeds langer en het staat vooral heel schattig als je twee staartjes in hebt! Toen we pas nieuwe strikjes uitzochten in de winkel had je al snel een felroze zonnebril in je handen en die liet je niet meer los. Ik heb nog gekeken of je iets anders ook mooi vond, maar het roze exemplaar moest mee naar huis. Het was ook wel een goede koop, want je draagt ‘m vaak.

Je hebt dus duidelijk een eigen mening, maar soms is het nog een beetje lastig om aan te geven wat je precies bedoelt. Gelukkig leer je langzaam ook praten. Woorden als auto, toes (poes) en fiets horen we regelmatig en pas zei je zelfs heel duidelijk alsjeblieft! Nog even en je kan ons vast precies vertellen wat je in gedachte hebt.

Mijn lieve knuffel. Ja, van knuffelen hou je nog steeds en daar geniet ik ontzettend van! En als we ’s ochtends of ’s avonds aan tafel zitten om te eten kruip je ook al snel bij mij op schoot. Niet heel praktisch (vooral als je handjes vies zijn omdat je je eten weer in een sausje wil dippen), maar wel gezellig.

Je bent ook wel echt een meisje meisje. Je kiest vaak zelf voor roze, speelt graag met je poppen of kookt in je keukentje. Ook met water spelen vind je prachtig, zowel in de tuin, als in de gootsteen en onder de douche. En dat je dan helemaal nat wordt? Daar trek je je niks van aan.

Je wordt ook steeds ondernemender. Door corona ben je meer thuis geweest dan in een normale situatie, maar inmiddels heb je het op de crèche ontzettend naar je zin en ben je ook al een paar keer wezen logeren. En als Liam op pad gaat terwijl jij een dutje moet doen? Dat vind je niet zo leuk. Logisch natuurlijk. Het liefst ga je ook de deur uit, met je broer mee en dingen ondernemen.

Lief meisje, wat ga je hard. Ik ben zo trots op je en ben heel benieuwd wat het komende jaar gaat brengen. Ik hou van je!

Heel veel liefs,
Mama